سیمای اقتصادی : «حق بر شهر»، ایده جدیدی نیست اما استانداردسازی و تدوین معیارهای استاندارد جهانی و محلی برای حق شهروندان بر زندگی شایسته و ایمن در کلانشهرها، تاریخ چندان طولانیای ندارد. از دهههای ۸۰ و ۹۰ میلادی که ابرشهرها در نقشه جغرافیایی جهان ظاهر شدند، شهرداریها از نهادهای صرفاً سازنده یا ارائه دهندهی مجوزهای ساخت، به بنیادهای تصمیم گیر در ارتباط با ضوابط و معیارهای «حق بر شهر» تبدیل شدند؛ پس از آن بود که پای معیارهای محیط زیستی، بهداشتی و همچنین حقوقی در کنار موازین شهرسازی و معماری مدرن، به تصمیم گیریها در ارتباط با ساخت و سازهای شهری باز شد