به گزارش سیمای اقتصادی به نقل از بازار سرمایه ایران (سنا)، صندوق سرمایه‌گذاری بخشی، از انواع صندوق‌های مشترک یا قابل معامله ETF است که سرمایه‌گذاری خود را با تمرکز بر سهام شرکت‌های موجود در یک صنعت خاص، انجام می‌دهد. صندوق‌های بخشی می‌توانند در صنایع مختلفی سرمایه‌گذاری کنند. از جمله این صنایع می‌توان به صنعت فلزات اساسی، پتروشیمی، فرآورده‌های نفتی، انرژی، املاک و مستغلات، غذا، سیمان و دارو اشاره کرد.

بر این اساس، به تازگی نیز اولین صندوق سرمایه‌گذاری بخشی با ارزش خالص دارایی‌های چندگانه (MULTI NAV) پذیره‌نویسی شد.

ویژگی‌های صندوق سرمایه‌گذاری بخشی با ارزش خالص دارایی‌های چندگانه ( MULTI NAV)

۱.حداقل و حداکثر واحدهای سرمایه‌گذاری به ازای هر صنعت تعیین می‌شود؛ به عبارت دیگر افزایش سقف واحدهای سرمایه‌گذاری به ازای هر صنعت جداگانه صادر می‌شود.

۲.واحدهای سرمایه‌گذاری ممتاز در نماد اولین صنعت موجود در ساختار صندوق صادر می‌شوند و امکان ابطال و صدور مجدد آن‌ها در دیگر صنایع وجود دارد.

۳.صندوق سرمایه‌گذاری به ازای هر صنعت یک نماد مجزا و یک کد معاملاتی مجزا خواهد داشت.

۴.به ازای افزودن یک صنعت جدید یک پذیره‌نویسی مجزا در یک نماد مجزا صورت می‌گیرد.

۵.اضافه یا حذف شدن صنعت به/از ساختار صندوق با تصویب مجمع امکان‌پذیر است.

۶.امکان تسویه یک صنعت و حذف آن از ساختار صندوق فراهم شده است.

۷.به ازای هر صنعت nav صدور، ابطال و آماری جداگانه محاسبه می‌شود.

۸.حدنصاب دارایی‌های به ازای هر صنعت جداگانه باید رعایت شود.
تنوع سرمایه‌گذاری با صندوق‌های بخشی
تنوع سرمایه‌گذاری با صندوق‌های بخشی

گفتنی است؛ صندوق‌های بخشی، اکثر دارایی‌های خود را در سهام شرکت‌های موجود در یک صنعت سرمایه‌گذاری می‌کند. همچنین این صندوق‌ها مانند سایر صندوق‌های سرمایه‌گذاری دارای مدیریت فعال و حرفه‌ای بوده و تحت نظر سازمان بورس و اوراق بهادار فعالیت می‌کنند.

مزایای توسعه صندوق‌های بخشی

افشین بیرامی،کارشناس بازار سرمایه در گفت‌وگو با پایگاه خبری بازار سرمایه ایران (سنا) درباره مزایای توسعه صندوق‌های بخشی بیان کرد: یکی از اتفاقات مثبتی که در چند ماه گذشته در بازار سرمایه رقم خورده و می‌تواند به حرفه‌ای‌تر شدن این بازار کمک کند، توسعه صندوق‌های بخشی است.

وی اضافه کرد: صندوق‌های سرمایه‌گذاری سهامی، محدودیت‌هایی برای سرمایه‌گذاری دارند و این امکان را ندارند که مثلاً نیمی از منابع خود را به سرمایه‌گذاری در صنعت پتروشیمی اختصاص دهند. اما در صندوق‌های بخشی چنین محدودیتی وجود ندارد و هر صندوق بخشی روی یک صنعت متمرکز می‌شود و مدیران و تحلیلگران این صندوق با بررسی نمادهای مختلف آن صنعت، اقدام به معامله می‌کنند.

این کارشناس بازار سرمایه ادامه داد: از این رو صندوق‌های بخشی، بهترین ابزار برای سرمایه‌گذاری اشخاصی است که امکان بررسی و تحلیل حرفه‌ای تمامی نمادهای یک صنعت را ندارند. مردم با سرمایه‌گذاری از طریق این صندوق‌ها می‌توانند بصورت حرفه‌ای از بازدهی صنعت مورد نظر خود برخوردار شوند؛ ضمن اینکه ریسک کمتری هم متحمل شوند.

بیرامی به این نکته هم اشاره کرد: توسعه ابزارهای سرمایه‌گذاری غیرمستقیم و تنوع بخشی به این ابزارها به حرفه‌ای‌تر شدن بازار سرمایه و جذب سرمایه‌گذاران جدید در این بازار کمک می‌کند.

پوشش صنایع با صندوق‌ها

وی در ادامه اظهار کرد: صندوق‌های بخشی باید بر تمامی صنایع بازار فعال باشند و در هر صنعت، حداقل ۴ صندوق بخشی فعال داشته باشیم تا سرمایه‌گذاران بتوانند با بررسی و مقایسه عملکرد هر صندوق، بهترین را برگزینند. البته نمی‌توان انتظار داشت یک صنعت خاص همواره سودده باشد و سرمایه‌گذاران هم با تنوع صندوق‌های بخشی امکان سرمایه‌گذاری بر صنایع مختلف را خواهند داشت.

راهکارهای افزایش جذابیت

این کارشناس درباره راهکارهای افزایش جذابیت صندوق‌های بخشی اظهار کرد: اگر شرایطی فراهم شود تا در مواقعی که مدیران صندوق‌های بخشی، چشم‌انداز مثبتی برای آن صنعت در یک مقطع کوتاه مدت مثلاً ۳ تا ۶ ماهه متصور نبودند، بتوانند بخشی از منابع صندوق را بر اوراق با درآمد ثابت سرمایه‌گذاری کنند تا بازدهی حداقلی نصیب سرمایه‌گذاران شود، چرا که در این صورت سرمایه‌گذاری از طریق این ابزار جذاب‌تر خواهد شد.

در پایان معاون سرمایه‌گذاری کارگزاری امین آوید اظهار داشت: اگر ریسک این صندوق‌ها به حداقل برسد یا امکان تحقق بازدهی حداقلی در مواقعی که دورنمای مثبتی برای آن صنعت وجود ندارد، فراهم شود؛ ماندگاری سرمایه‌ها در صندوق‌ها هم افزایش خواهد یافت و سرمایه‌گذاران در بازه بلندمدت می‌توانند با خیالی آسوده‌تر در این صندوق‌ها سرمایه‌گذاری کنند.