در روزگاری که بسیاری از صنایع کشور تنها با نگاه حمایتی و بیرونی به دنبال بقا هستند، فولاد خوزستان با تکیه بر توان مهندسی، اتکا به سرمایه انسانی، و مدیریت هوشمندانه منابع، مدل دیگری از اداره صنعت را به نمایش گذاشت؛ مدلی که در آن بهره‌وری، بومی‌سازی، و توسعه پایدار جایگزین محافظه‌کاری و مصرف‌گرایی شده است. مدیریت استراتژیک منابع در این شرکت موجب شد تاب‌آوری در برابر محدودیت‌های شدید انرژی، نه در حد یک شعار، بلکه در عمل به‌عنوان یک اصل عملیاتی تحقق یابد.

مروری بر عملکرد سال ۱۴۰۳ فولاد خوزستان گویای حقیقتی انکارناپذیر است

معامله بیش از ۱.۲۴ میلیون تن شمش به ارزش نزدیک به ۳۰ هزار میلیارد تومان، معادل ۱۹٪ از بازار ایران

کسب ۴۰٪ سهم بازار تختال کشور با معامله ۷۹۱ هزار تن به ارزش ۱۹.۷۵۷ میلیارد تومان

بهره‌برداری از واحد فولادسازی شادگان پس از ۱۷ سال وقفه، به‌عنوان نماد تحقق وعده‌ها

اجرای پروژه استراتژیک زمزم ۳ که این شرکت را به دومین تامین‌کننده بزرگ آهن اسفنجی کشور بدل ساخت

این ارقام، فراتر از دستاوردهای معمول در صنعت، حاکی از نوعی «رشد در دل بحران» است که از جنس برنامه‌ریزی هدفمند و رویکرد جهادی سرچشمه می‌گیرد.

بومی‌سازی به‌مثابه راهبرد استقلال صنعتی

فولاد خوزستان با کاهش ۳۰ میلیون دلاری در خرید فروآلیاژها و نیز کاهش ۶ میلیون دلاری در تامین اقلام نسوز، نشان داد که بومی‌سازی، شعار نیست؛ راهی است برای کاهش وابستگی و حفظ تولید ملی. آری ثبت ۱۷۵۲ آیتم بومی‌سازی‌شده با صرفه‌جویی بیش از ۱۴ میلیون یورو و همکاری با ۴۸۸ شرکت دانش‌بنیان و سفارش‌گذاری مستقیم ۲۵۳ قلم تجهیز، فقط بخشی از این مسیر پایداری صنعتی است.

همگام با پیشرفت صنعتی، فولاد خوزستان مسئولیت اجتماعی را فراموش نکرده است.

اجرای بیش از ۲۶۰۰ میلیارد تومان پروژه زیست‌محیطی، توسعه ۵۵۰ هکتار فضای سبز (پنج برابر تعهدات قانونی) و اهدای ۱۵۰ سرویس کامل جهیزیه به زوج‌های کم‌برخوردار، گواهی است بر این که توسعه، بدون نگاه انسانی، ناقص و بی‌اثر خواهد ماند.

و اما ۱۴۰۴؛ فرصت‌ها و الزام حمایت‌

اکنون در آستانه ۱۴۰۴، فولاد خوزستان با تثبیت جایگاه خود به‌عنوان بزرگ‌ترین تامین‌کننده شمش و تختال کشور و با طرح‌هایی همچون فولادسازی شادگان و پروژه زمزم ۳، آماده جهش در تولید است. اما تداوم این مسیر، بدون حمایت ساختارمند و فعالانه حاکمیت، ممکن نیست. استانداری خوزستان، نماینده ولی‌فقیه در استان و سایر نهادهای راهبردی باید در کنار این صنعت مادر قرار گیرند؛ چرا که فولاد خوزستان، نه فقط یک بنگاه اقتصادی، بلکه موتور توسعه‌ای برای اشتغال، تولید ثروت و تاب‌آوری صنعتی کشور است. پایان این مسیر، نه فقط موفقیت یک شرکت، که نقطه امیدی برای صنعت ایران خواهد بود؛ آنجا که فولاد، نماد ایستادگی می‌شود.