در چهار سال اخیر، سایه سنگین بحران انرژی، فرصت‌های بزرگی را از فولاد خوزستان گرفت. بیش از ۲.۵ میلیون تن کاهش تولید تنها به دلیل محدودیت‌های برق و گاز، معادل از دست رفتن حدود ۱.۳ میلیارد دلار درآمد ارزی است؛ آن‌ هم زمانی‌ که شرکت آماده جهش صادراتی، توسعه زیرساخت‌ها و تثبیت جایگاه خود در بازارهای جهانی بود.

اما مسئله فقط عدد و رقم نیست. پرسش مهم‌تر این است: اگر آن انرژی قطع نمی‌شد، امروز چه آینده‌ای پیش روی فولاد خوزستان قرار داشت؟ شرکتی که فراتر از یک تولیدکننده فولاد عمل کرده؛ به ستون صادرات غیرنفتی ایران بدل شده، در تعیین قیمت محصولات فولادی نقش محوری دارد و صدها صنعت پایین‌دستی را تغذیه می‌کند. حتی در سخت‌ترین سال‌ها، با وجود تحریم‌های مستقیم، قطعی برق، تورم و نرخ بالای تامین مالی، ایستاد، رشد کرد، پروژه اجرا کرد و در فروردین ۱۴۰۴ رکورد تازه‌ای در تولید و فروش ثبت نمود.