به گزارش  “سیمای اقتصادی”  عده‌ای از متخصصان تغذیه در این مورد مسائلی را مطرح کرده‌اند، که در برخی موارد، مصرف شیر با مشکلاتی، همراه است.

آن‌ها معتقدند شیر گاو دربردارنده ترکیبات اختصاصی جهت رشد سریع گوساله است که در بدن مصرف‌کنندگان، همانند قند‌های تصفیه‌شده، موجبات رشد غدد چربی و تولید بیشتر چربی پوست شده و محیط غذایی مناسبی برای میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا، فراهم می‌آورند.

باید توجه داشت شیر خود یک غذای کامل بوده و بخصوص در افرادی که پوست حساس داشته یا در سنین رشد هستند و احتمال جوش و آکنه در آن‌ها بیشتر است، بهتر است به‌تنهایی مصرف‌ شود، زیرا همراه کردن آن با ترکیبات دیگر، باعث بروز تأثیر منفی محتوای چربی آن بر روی پوست، خواهد شد.

عدم تنوع غذایی و تأثیر آن بر پوست

تغذیه روزمره علاوه بر تأمین انرژی لازم جهت فعالیت‌های غیرارادی حیات‌بخش و فعالیت‌های ارادی و سایر نیاز‌های ضروری، از بعد ساخت و ترمیم و رشد و تغییرات فیزیولوژیکی، باید دربردارنده تمامی ریزمغذی‌های ۵۰ گانه (ویتامین‌های محلول در چربی و آب و اسیدآمینه‌های ضروری و غیرضروری و مواد معدنی ساختاری و متالوآنزیم‌ها) به‌طور متعادل و به مقدار معینی باشد تا در عین سیری کامل ظاهری، گرسنگی‌های پنهانی در میلیارد‌ها سلول و بافت سازنده جسم و ارگان‌های مختلف بدن ایجاد نشود و از آنجا که شیر غذای کامل و دربردارنده تمامی این ریزمغذی‌هاست، تاثیر بسزایی در تامین ریزمغذی‌های مورد نیاز بدن و سلامت و شادابی پوست، دارد.

تأثیر نوع فلور میکروبی بر بافت پوست

سوء هضم و جذب ناشی از به‌هم‌ریختگی خانواده ساکن در دستگاه گوارش (پروبیوتیک‌ها و پاتوژن‌ها) تحت هر شرایطی یا ناشی از مصرف بلندمدت آنتی‌بیوتیک‌ها و یا به علت عدم دریافت کافی پروبیوتیک‌ها یا عدم تحمل مواد غذایی، می‌تواند منجر به عدم تأمین لازم و کافی ریزمغذی‌ها و تهاجم و تراکم میکروارگانیسم‌های تخمیری غیرمفید و زیان‌بار در روده‌ها شده، عمل هضم، جذب، شکستن و پیوستن، دفع مواد زائد را مختل کرده و تبعات آن در کل سیستم و بافت پوست اثرات زیان باری را برجا می‌گذارد.

راهکار‌های تقویت سیستم ایمنی

سلول‌های تشکیل‌دهنده مخاط روده‌ها سد دفاعی بسیار محکم و قابل‌ اطمینان در قبال ورود و خروج بسیاری از ترکیبات بیماری‌زا و حساسیت‌برانگیز و میکروارگانیسم‌های مهاجم بوده و علاوه بر وظایف متعدد و مختلف در قبال هضم و جذب و دفع، به‌طور دائم ترکیبات مختلفی کرده و اجازه ورود به ترکیبات دیگر، بجزآن‌هایی که موردنیاز بدن بوده یا بی‌خطری آن‌ها را مورد تأیید قرار داده، نمی‌دهد. اما در مقابل از ورود پروبیوتیک‌هایی که جزو ترکیبات طبیعی مواد غذایی مصرفی بوده و حتی در قالب مکمل‌های پروبیوتیکی به‌صورت انتخابی وارد دستگاه گوارشی می‌شوند، استقبال کرده و به کمک آن‌ها باقدرت بیشتری میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا یا عوامل نفوذی را قلع‌ و قمع کرده و فضای استقرار آن‌ها را محدود و تنگ‌تر می‌سازد.

خوشبختانه هرچقدر میزان و نوع پروبیوتیک‌ها و تأمین غذای زیستی آن‌ها از مواد مصرفی حاوی پروبیوتیک افزون‌تر باشد بر متابولیسم میزبان تأثیر مثبتی داشته و مفیدتر خواهند بود.

مصرف فرآورده‌های لبنی پروبیوتیک به‌صورت منظم در تنظیم فلور میکروبی روده موثر است و بر ترمیم بافت پوست تاثیر شگفت انگیزی دارد.