به گزارش   “سیمای اقتصادی”  علی‌محمد سعادتی، شهردار منطقه ضمن اعلام این خبر گفت: مدیران شهری در تهران چند سالی است با اتخاذ خط مشی مناسب به ایجاد خیابان‌های کامل به عنوان یک سیاست شهری به منظور برون‌رفت از مشکلات ناشی از تقاضای بالای تردد در سطح شهر توجه ویژه‌ای دارند.

وی افزود: بلوار قیام در منطقه ۱۲ از جمله اولین معابر شهری تهران است که مراحل اخذ مصوبات لازم برای احداث خیابان کامل را در سنوات گذشته دریافت کرده و با توجه به بافت مسکونی شامل مسیر رفت و برگشت برای عبور خودروها و خطوط حمل و نقل عمومی (تاکسی و اتوبوس)، تعریض پیاده‌روها در طرفین معبر، همچنین مسیر سبزی در میانه بلوار برای عبور عابران پیاده و شهروندان دوچرخه‌سوار، برای استفاده به عنوان خیابان کامل طراحی شده است.

شهردار قلب طهران با یادآوری اینکه در دور جدیدی از اقدامات دستورالعملی از سوی سازمان حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران در سال گذشته، همه مناطق ۲۲گانه، باید نسبت به امکان‌سنجی معابر برای تبدیل به خیابان کامل اقدام می‌کردند، بیان کرد: به همین منظور و طی مطالعات صورت‌گرفته، خیابان فردوسی در منطقه ۱۲ در نظر گرفته شد که این خیابان یکی از معدود معابری است که پس از غربالگری اولیه، در فهرست بلند ۳۶ معبر سطح شهر تهران به طول ۶۲ کیلومتر به منظور اجرای خیابان کامل جای گرفت.

وی ضمن اشاره به این نکته که خیابان فردوسی پس از بازطراحی صورت‌گرفته با توجه به دستورالعمل‌ها به معبری مناسب برای تردد همه کاربران آن شامل عابران پیاده، دوچرخه‌سواران، اتوبوس و سایر خودروها تبدیل خواهد شد، ادامه داد: با توجه به وجود دو ایستگاه پرتقاضای خطوط مترو شامل ایستگاه میدان امام خمینی (ره) و میدان فردوسی، امکان تردد با همه شیوه(مد)های حمل‌و‌نقلی در این معبر برای شهروندان فراهم است.

طرح خیابان کامل در بلوار قیام، هم‌زمان با افتتاح ایستگاه متروی میدان قیام در ۱۴ اسفندماه سال گذشته در منطقه ۱۲ به بهره‌برداری رسید. در برنامه‌ریزی حمل‌و‌نقل و ترافیک شهری، خیابان کامل به معابری گفته می‌شود که به منظور ایجاد دسترسی امن، جذاب و راحت برای همه کاربران شامل عابران پیاده، دوچرخه‌سواران، خودروها و وسایل حمل‌و‌نقل عمومی طراحی و احداث شوند. بر اساس استراتژی حاکم بر ایجاد «خیابان کامل»، حداکثر شیوه(مد) حمل‌و‌نقلی بر اساس رده عملکردی هر معبر در آن به منظور رفاه حال شهروندان تأمین می‌شود. موافقان این استراتژی، عقیده دارند که پیروی از این خط‌مشی،‌ منافعی از جمله بهبود امنیت، کاهش هزینه‌های حمل‌و‌نقل (شامل آلودگی، زمان سفر و …)، ارائه راه‌حل‌های جایگزین برای خودروهای شخصی، تشویق کاربران به حفظ سلامت از طریق پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری، ایجاد حس مکان و بهبود کارکردهای اجتماعی را برای شهرها در پی خواهد داشت.