به گزارش  “سیمای اقتصادی”  فروشگاه های زنجیره ای چند سالی است که در کشور توسعه یافته و تعداد برندهای این فروشگاه هر سال بیشتر می شود و یکی از دلایل توسعه این فروشگاه ها محبوبیت و اقبالی است که مردم به این فروشگاه نشان داده اند.

فروشگاه های زنجیره‌ای محصولات مختلفی مانند گوشت، میوه و سبزیجات، شیرینی و شکلات، غذاهای کنسروی، چای، قهوه و نوشیدنی، و انواع شوینده های بهداشتی را دل خود جای داده اند و از همه مهمتر اینکه پیش از عرضه، بسته‌بندی، وزن‌‌کشی و قیمت‌ گذاری می‌شوند و همه چیز درباره کالا شفاف است و مصرف کنندگان نیز از این موضوع استقبال می کنند.

اما نکته مهم در این بین توزیع مناسب انواع کالاها در این فروشگاه و پاسخ به موقع به نیاز مصرف کنندگان است که جزو اولویت های مدیران این فروشگاه ها است.

از این رو این فروشگاه ها سعی می کنند تا با حذف واسطه ها و دلالان به طور مستقیم کالا را از تولیدکنندگان خریداری کنند تا با سرعت و قیمت مناسب تری بتوانند به دست مشتریان خود برسانند.

در این بین تولیدکنندگان نیز از این نوع رفتار فروشگاه های زنجیره ای منفعت برده و دیگر ناچار به عرضه کالا خود با قیمت کمتر به دلالان نیستند.

اما علی رغم منفعت دوگروه از این همکاری اما در برخی مواقع اختلافاتی نیز بروز می کند که علت آن نیاز به موشکافی دارد.

فروشگاه های زنجیره ای به دلیل حجم بالای مشتریان و برآورده کردن نیاز آنها ناچار هستند در سریعترین زمان ممکن موجودی قفسه ها و انبارهای خود را به روز کنند تا بتوانند به خوبی به مراجعه کنندگان خدمات ارائه دهند از این رو در هنگام همکاری با تولیدکنندگان برخی موارد را مدنظر قرار می دهند که یکی از این موارد اخذ تعهد از تولیدکنندگان برای تحویل کالا در زمان مقرر و توافق شده است، امری که به نظر نمی رسد در تجارت یک روال غیرمعمول باشد اما در این بین برخی از تولیدکنندگان با توجه به شرایط اقتصادی حال حاضر کشور از این روند ناراضی هستند.

برخی از تولیدکنندگان معتقدند؛ با شرایط فعلی  کشور، برنامه‌ریزی دقیق در زمینه تامین ارز، واردات مواد اولیه و سایر رویه‌های تولیدی، امکان‌پذیر نیست و نمی‌توان چنین تعهدی به فروشگاه‌ها داد و در صورت دادن تعهد و عدم تحویل کالا در زمان مقرر باید خسارت پرداخت شود که عملا فعالیت و همکاری با این فروشگاه ها را سخت می کند.

البته این گروه از تولیدکنندگان بر غیر منطقی بودن این موضوع تاکید ندارند و معتقدند شاید این رویه برای برخی کشورها که درگیر جنگ اقتصادی نیستند، منطقی باشد اما در ایران با توجه با شرایطی که با آن درگیر است پذیرفتنی نیست.

با توجه به شرایط  کشور شاید به راحتی نتوان از کنار این دغدغه تولیدکنندگان به راحتی گذشت و باید تا حدودی آنها را محق دانست اما از طرفی نیز باید به نگرانی فروشگاه های زنجیره ای در تامین کالا توجه داشت.

با توجه به ارائه خدمات فروشگاه های زنجیره ای به بخش زیادی از مصرف کنندگان، تامین به موقع کالا از اهمیت خاصی برخوردار است.

عدم امکان تامین مدام و مستمر کالا وخطر کمبود آن، موجب وارد شدن ضرر و زیان زیادی به فروشگاه ها خواهد شد.

این زیان هم می تواند از ناحیه کاهش مراجعات و عدم اقبال مصرف کنندگان به دلیل عدم تامین همه نیازهای موجود خود را نشان دهد و یا از طریق آسیب به برند فروشگاه، که با وقوع هر یک از این دو مورد آسیب اقتصادی زیادی به فروشگاه وارد و موجب از دست دادن فروش، سود و مشتری می شود.

بنابراین با توجه به اصل سود و زیان که در تجارت وجود دارد نمی توان به این فروشگاه ها در قبال اخذ تعهد از تولیدکنندگان خرده گرفت و این واکنش در سایر صنوف نیز امکان پذیر است بنابراین باید به این فروشگاه ها درباره دوراندیشی و استراتژی آینده نگری برای تامین به موقع کالا حق داد.

البته نباید فراموش کرد؛ علاوه بر ضرر و زیانی که به فروشگاه وارد می شود در صورت عدم تحویل کالا در زمان مقرر شاید بازار کالای موردنظر نیز دچار مشکل شده و نظم عرضه و تقاضا نیز دچار بهم ریختگی و موجب کمیابی ، نایابی و یا افزایش قیمت شود.