به گزارش  “سیمای اقتصادی”  متن پیام ارسالی بدین شرح است ؛

خبرنگاران ، روزنامه نگاران ،‌ عكاسان و تمامی بخش های رسانه ای ، آيينه تمام نماي اتفاقات و عملكردها هستند و به اين لحاظ بايد از جايگاه فاخری در بين اصناف و مشاغل برخوردار باشند اما آيا تا به امروز شأن و منزلت ايشان به درستی پاس داشته شده است ؟ آيا احترام اهالی رسانه ، آن طور كه بايسته و شايسته است ، نگاه داشته شده است ؟
در تعريف شاخصه ها و معيارهای نوع رفتار با خبرنگاران و روزنامه نگاران ، البته بايد يادمان باشد كه رعايت احترام اهالی اين صنف ، صرفا” به تقدير و تشكر از آنها خلاصه نمی شود. آنچه فراتر از هر چيز باعث رضايت خاطر فعالانه رسانه ای می شود ، درك رسالت كاری آنان و پاسخگو بودن درقبال ايشان است. يك مدير،‌ يك مسئول و حتی يك شهروند عادی در مواجهه با خبرنگار ، ‌بايد خويشتن دار و مؤدب باشد ؛ بايد بداند كه پاسخگویی به وی نه يك لطف بلكه يك وظيفه است. بنابراين هميشه بايد وقتی برای گفت و شنود متقابل در قبال اهالی رسانه داشته باشد و مشغله های روزمره كاری را بهانه عدم مواجهه با ارباب جرايد قرار ندهد. خبرنگاران در واقع نمايندگان پرسشگر طيف های مختلف جامعه هستند و حتی انتقاداتشان هم بايد به ديده دغدغه های عمومی نگريسته شود.

اگر اين موارد را قبول داشته باشيم ، به اين نتيجه مي رسيم كه احترام واقعی به رسانه يعنی اختصاص وقت برای ارائه پاسخ به پرسشهای ايشان و مدنظر قرار دادن پيشنهادها و انتقادات منطقی و قابل اجرای مطرح شده برای اصلاح امور. در اين صورت است كه يك خبرنگار و يا روزنامه نگار ، هم به  وظيفه اش می تواند درست عمل كند و هم احساس قدر و منزلت می نمايد. در كشور ما ، سطح توقعات اهالی جامعه رسانه ای به واقع چنين است. هر انسان منصفی در مواجهه با فعالان اين عرصه ، به خوبی می تواند درك كند كه انتظار آنان خواسته زيادی نيست. همان طور كه مسئولان توقع دارند گزارش عملكرد و توفيقات ايشان از دريچه لنز دوربين و يا قلم زحمتكشان بی ادعا و هميشه همراه رسانه های جمعی بازتاب پيدا كند ، همان طور هم بايد نقطه نظراتشان ، پيگيری هايشان ، انتقادات و پيشنهادهايشان ، دغدغه هايشان و الزامات حرفه شان ارزشمند و مهم تلقی شود تا بتوان ادعا كرد خبرنگاران و روزنامه نگاران را مورد تكريم قرار داده ايم ؛ آن هم نه به صرف فرا رسيدن يك روز مناسبتی در تقويم هرسال ؛ بلكه در كل روزهای سال.