به گزارش پایگاه خبری بیمه سلامت به نقل از ایسنا دکتر مهدی رضایی درخصوص نتایج اجرای نسخه نویسی الکترونیکی گفت: این طرح دستاوردهای بسیاری برای کشور داشته که می‌توان به کاهش مراجعات حضوری غیر ضرور جهت دریافت خدمات، پیاده‌سازی گایدلاین‌ها و دستورالعمل‌های بیمه‌ای در سامانه‌های الکترونیک، اجرای طرح دارویار در بستر الکترونیک، اجرای طرح بسته‌های حمایتی بیماران خاص و صعب‌العلاج، خدمات توانبخشی مورد نیاز توان‌خواهان و خدمات بسته درمان ناباروری و حمایت از جوانی جمعیت در بستر الکترونیک اشاره کرد.

معاون بیمه و خدمات سلامت سازمان بیمه سلامت ایران، با اشاره به اینکه حفظ سوابق برای تشکیل پرونده الکترونیک سلامت، امکان بروز رسانی قواعد به طور متمرکز بدون نیاز به بروز رسانی در سامانه‌های مجزا و در نتیجه صرفه‌جویی منابع از دیگر نتایج اجرای طرح نسخه نویسی الکترونیکی است، افزود: امکان خرید راهبردی خدمات سلامت، رسیدگی برخط و در نتیجه ایجاد شفافیت در مبلغ قابل پرداخت به مراکز، کاهش مدت زمان رسیدگی به اسناد و در نتیجه بهبود فرآیند پرداخت مطالبات مراکز و وجود اطلاعات برخط، شفاف و تجمیع شده از دریافت خدمات از آثار مثبت اجرای طرح نسخه‌نویسی الکترونیک است.

وی با بیان اینکه در تیرماه سال جاری تعداد کل نسخ الکترونیک تحویلی دارو و خدمات پاراکلینیک حدود ۶ میلیون نسخه بوده است، تاکید کرد: از این تعداد ۹۸ درصد آن تمام الکترونیک بوده است که این آمار در مورد پزشکان غیر طرف قرارداد ۹۷ درصد است، همچنین ۴۰ درصد این نسخ تجویزهایی است که توسط پزشکان بخش خصوصی در سامانه ثبت شده و ۵۶ درصد آن مربوط به تجویزهای پزشکان بخش دولتی(دانشگاهی و غیردانشگاهی) و حدود ۴ درصد پزشکان سایر بخش‌ها (خیریه و عمومی غیردولتی) است.

رضایی ادامه داد: در مرداد ماه سال ۱۴۰۰ و در آغاز فعالیت‌های دولت سیزدهم، تعداد کل نسخ الکترونیکی تحویلی دارو و خدمات پاراکلینیک حدود ۴ میلیون نسخه بوده است که از این تعداد ۵۲ درصد آن تمام الکترونیک بوده است، در مورد نسخ تحویلی که تجویز آن توسط پزشک طرف قرارداد بوده است، ۶۴ درصد این نسخ تمام الکترونیک بوده است که این آمار در مورد پزشکان غیرطرف قرارداد ۵ درصد است.

معاون بیمه و خدمات سلامت سازمان بیمه سلامت ایران اظهار داشت: همچنین ۶۰ درصد این نسخ تجویزهایی است که توسط پزشکان بخش خصوصی در سامانه ثبت شده و ۳۸ درصد آن مربوط به تجویزهای پزشکان بخش دولتی (دانشگاهی و غیردانشگاهی) و حدود ۲ درصد پزشکان سایر بخش‌ها (خیریه و عمومی غیردولتی) بوده است.